Ultimas salidas a carpfishing / Carpfishingeko azkeneko irteerak

Ieup!!!!!! Por problemas en la espalda las últimas salidas que he hecho este mes han sido a carpfishing. No han sido malas salidas, han...

Ieup!!!!!!

Por problemas en la espalda las últimas salidas que he hecho este mes han sido a carpfishing. No han sido malas salidas, han salido unos pocos peces, en resumen que me he entretenido

Viendo que en el Llobregat los cangrejos estaban con ganas de tocar las narices, decidí ir a probar un nuevo sitio. Es un laguito que cubre muy poco pero al parecer hay una buena población de carpas, y lo más importante, los cangrejos estaban tranquilos. Nada más llegar me pico algo pero lo perdí en la pelea. Pase toda la mañana cobijado debajo de un árbol por culpa del sirimiri. Al parar de llover decidí que era un buen momento para comer y pegarme una siesta. Mientras estaba en la siesta una de las alarmas me despertó y pude llevar a la moqueta la carpa más grande de todo el día. Nada más volver a lanzar la caña pude sacar otra más pequeña, como me dijo un amigo se parecía a los peces que salen en “Bob Esponja”. Pasaron las horas y volvía el sirimiri, con esto los peces dejaron de comer, ya a última hora cuando recogía, pude sacar otra más.

Viendo el éxito de la semana anterior decidí volver al laguillo. Nada más llegar y con las primeras luces del día salió la carpa más grande del día, mientras curaba esta me agarro otra pero se soltó en la pelea. Hacia media mañana me tuve que de cambiar de sitio, ya que en el lago se hacen actividades para los niños.
Me puse en el poco sitio que me quedaba libre y pude engañar a otra carpa más, viendo que las horas pasaban, las carpas no respondían y que no me gustaba mucho el sitio, decidí volverme a casa.

Sabiendo lo del tema de las actividades decidí llamar a la empresa que las organiza para saber cuándo iban a hacerlas, estos me dijeron que tenían toda la semana cogida, por eso pensé en volver al Llobregat. Pensaba que con los cebos de goma podrían controlar un poco a los cangrejos, pero era imposible, había tantos que me cortaron hasta un trozo de una chufa de goma.

La última salida de todas la hice el domingo pasado, en esta fuimos a pasar el día Maider y yo. Después de mirar con el Google Earth en cien kilómetros a la redonda, pensé ir a un tramo de río que quedaba a uno ochenta kilómetros de mi casa, no estaba cerca pero pintaba bonito. El día empezó fatal, de camino tuvimos un reventón y tuvimos que cambiar la rueda en la mitad de la autovía. Nada más llegar vimos que no podíamos llegar al sitio que queríamos ya que tenían una puerta puesta para que solo pudieran pasar con coche los dueños del terreno, entonces decidimos ir a la otra orilla del río. Cuando llegamos allí el asunto tampoco mejoro mucho porque había un concurso de pesca y tuvimos que esperar una hora para que terminara. Cuando lance las cañas y me disponían a desayunar salió la primera y más grande del día. Las horas fueron pasando y salieron unas cuantas pequeñas más y con las últimas luces decidimos dar por finalizada la jornada.


Mañana empiezo con los exámenes, no sé si en un par de semanas podre ir a pescar, pero lo bueno es que cuando termine me podre ir a casa a Euskal Herria y tendré dos meses y medio para pescar todo lo que quiera.


Un saludo y buena pesca!!!!!



Ieup!!!!!!

Bizkarreko arazoak lagun azkeneko irteera denak karpen bila izan dira, gaurko sarreran azkeneko hilabetean egindako irteeren berri emango dizuet. Ez dira irteera txarrak izan, arrain gutxi batzuk irten dira, laburbilduz entretenitu egin naizela.

Ikusita Llobregaten mugitzen naizen lekuetan karramarroak ederki “esnatu” direla toki berri bat ezagutzera joan nintzen. Leku berri hau laku txiki bat da, sakonera txikikoa eta ematen zuen karramarroak ez zeudela gerrarako gogo handiarekin. Heldu bezain laster zerbaitek hozka egin zion nire beitari, baina borrokan galdu nuen. Goiz osoan sirimiriak ez zidan bakerik eman eta zuhaitz azpian babestuta egon nintzen. Sirimiria gelditu orduko bazkaldu eta siestarako prestatu nintzen. Siestan nengoela alarmetako batek esnatu ninduen eta karpa polit bat ateratzea lortu nuen. Kainabera bota bezain orduko beste bat atera nuen, txikiagoa zen eta lagun batek esan zuen bezala “Bob Esponjan” agertzen diren arrainen antza zuen. Orduak aurrera egin ahala berriz ere euria agertu zen eta arrainek jateari utzi zioten, azkeneko orduan jasotzen nengoela beste bat ateratzea lortu nuen.


Ikusita aurreko astean izan nuen arrakasta berriz ere leku berdinera joatea erabaki nuen. Lehenengo argiekin eguneko handiena irten zen, hau sendatzen hari nintzela beste batek heldu zidan baina borrokan galdu nuen. Goiz erdi aldera lakuko beste txoko batera aldatu behar izan nuen, lakuan umeentzako txalupak eta gimkanak egiten dituztelako. Libre zegoen txoko bakarrean jarri nintzen eta beste karpa txiki bat bakarrik irten zen, txoko hori ez nuen gogoko eta etxerantz joatea erabaki nuen.

Aurreko astean ikusita zer gertatu zitzaidan umeentzako jarduerekin horiek antolatzen dituzten tokira deitzea erabaki nuen, hauek esan zidaten aste osoak jarduerak zituztela, horregatik berriz ere Llobregatera joan nintzen. Uste nuen gomazko beitekin karramarroek bakean utziko zidatela, baina ustea erdi ustel. Gomazko bedaurrak mozteko gaitasuna zuten, hau ikusirik bazkal ordurako etxera joan nintzen.

Azkeneko irteera aurreko igandean egin nuen, oraingoan Maiderrekin joan nintzen, satelite bidez nire etxetik ehun kilometrotara dauden txoko guztiak behatu ondoren, asko gustatu zitzaidan txoko bat aurki nuen, ez zegoen gertu baina eguna igarotzeko leku polita zirudien. Eguna ez zen ondo hasi, bidean autoko gurpila lehertu zen, gurpila aldatu dena ongi jarri eta berriz ere bideari ekin genion. Heldu ginenean nahi nuen tokira ezin zela heldu ikusi genuen, ate bat zegoelako eta bertatik lurjabeak bakarrik zeukan autoz igarotzea. Orduan hau ikusirik beste ertzera joatea erabaki genuen. Beste ertzera heldu orduko kartel bat zegoen jarrita, arrantza txapelketa bat zegoela iragarriz, hau ordu beten amaitzen zen eta zain egotea erabaki genuen. Gosaltzen hari nintzen bitartean lehenengo karpa irten zen, eguneko handiena. Orduak aurrera egin ahala beste lau karpa txiki irten ziren eta azkeneko argiekin eguna amaitutzat eman genuen.

Bihar azterketekin hazten naiz, ez dakit pare bat astean arrantzara joaterik izango dudan, baina hauek amaitzean Euskal Herrian izango nahiz eta bi hilabete eta erdi izango ditut nahi dudan guztia arrantzatzeko.

Agur t'erdi eta zorte on arrantzan!!!!!



La mas grande estrenando el nuevo lago / Laku berriko handiena eta lehena



Parece que al pobre le han dado un sartenazo / Zartagiarekin jo diotela dirudi



La mas grande del segundo día / Bigarren eguneko handiena



Cambiando la rueda / Gurpila aldatzen



La mas grande de la ultima salida / Azken irteerako handiena



Una amiguita que hice entre mis cañas / Nire kainaberen artean egin nuen laguntxo bat







0 comentarios