Apertura trucha / Amuarrainen irekiera

Ieup!!!!!! El domingo se abrió la temporada de trucha en Gipuzkoa. Como todos los años fui a pescar al Leitzaran y al Oria, bueno solo ...

Ieup!!!!!!

El domingo se abrió la temporada de trucha en Gipuzkoa. Como todos los años fui a pescar al Leitzaran y al Oria, bueno solo al Leitzaran, ya que el Oria estaba impescable. Para mí este día es el más bonito del año, pesco truchas todo el año pero la apertura tiene algo especial. Este año no tenía muchas esperanzas, bajaba mucha agua pero al final fue un bonito día.

Con las primeras luces del día ya estaba a pie de rio, cuando empecé a vadear el rio me di cuenta que no sería un día fácil, ya que el agua bajaba con mucha fuerza. Empecé a pescar en la corriente de siempre, intente pescar con Rapalas Countdown y Salmo Minnows de siete centímetros, pero no podían con la fuerza del agua. Viendo esto se me ocurrió poner una cucharilla Evia Popper del cuatro, esta profundizaba rápidamente y hacia mover a las truchas que estaban pegadas al fondo.
Para sacar la primera trucha casi tarde una hora, a esas horas de la mañana todavía estaba dormido y con la fuerza del agua me costaba enterarme de las picadas, eso sí salió la primera y el resto salieron una detrás de otra. Viendo el comportamiento de las truchas pensé que un Rapala Tail Dancer de siete centímetros funcionaria bien, y acerté. La mayoría de las corrientes eran profundas y este señuelo con el babero que tiene profundizaba rápido y agarraba.

Poco a poco decidí subir río arriba, en los sitios que el río me dejaba pude ir sacando unas pocas truchas. En una de esas llegue al sitio donde el año pasado saque la trucha más grande de la apertura, puse un Molix Virago de cinco pulgadas y nada más tocar el agua tenía una preciosa trucha al otro lado de la línea. Estaba gordísima, luego me di cuenta que eran huevas ya que me dejo toda la sacadera llena. Viendo que la zona que venía estaba impescable, decidí salir y subir encima de la presa, aquí el agua bajaba tranquila y con el Caperlan Nino salió la trucha más grande del día. Costo que saliese pero al tercer lance alternando jerks cortos con parones largos conseguí que comiese el Nino. Terminado el primer tramo del río, decidí ir a almorzar.

Después de almorzar fui a probar otro tramo del río, esta zona está llena de pozas con aguas tranquilas, no suele tener muchas truchas, pero sí de buen tamaño. No saque muchas pero la mayoría eran de tamaño medio. Me pille un cabreo serio, había muchos chavales del pueblo pescando y ninguno respetaba la ley. Es un tramo de pesca sin muerte y estos jóvenes estaban pescando con lombriz, masilla o asticot, además mataban todo lo que sacaban.  Decidí llamar a los guardas, como siempre no me hicieron ni caso, es alucinante la incompetencia de los guardas Gipuzkoanos. Era la hora de comer y viendo que los mejores sitios estaban ocupados, decidí ir a comer.

Después de comer cogí el coche y subí a los últimos tramos de la zona, esta zona ha cambiado mucho en los últimos años. Me gustó mucho como ha quedado, había mucha trucha común de tamaño medio/pequeño. También había iris pero estas estaban bastante más resabiadas que las de abajo, las de abajo entraban sin mirar pero estas me hicieron muchos rechaces. Apareció la lluvia y hacia las ocho decidí dar el día por terminado. Pase trece horas pescando por el rio, termine el día destrozado pero contento.

Ya estoy en Catalunya, en tres meses no iré por a pescar por mis ríos vascos, tengo que buscar algún tramo de río con truchas por Catalunya porque si no sé cómo aguantare el mono.

Estos días os pondré dos o tres entradas más, en ellas contare alguna salida más que he hecho por Euskal Herria.

Un saludo y buena pesca!!!!!


Ieup!!!!!!

 Igandean Gipuzkoako ibaietan amuarrain garaia ireki zen. Urtero legez irekieran, Leitzaran eta Oria ibaietara joan nintzen, bueno Leitzarenera, Orian ezinezkoa zelako. Egun hau niretzako urteko egunik politenetakoa da, urte osoan zehar joaten naiz amuarrainak arrantzatzera baina irekierak zerbait ezberdina du. Aurten ez neukan esperantza handirik, ur asko jaisten zelako baina azkenerako egun polita izan nuen.

Lehen argiekin jada ibaian nauen, ibaia badeatzen hasi nintzenean ohartu nintzen ez zela egun erraza izango, urak indar handia zuelako. Betiko korrontean hasi nintzen arrantzan, zazpi zentimetroko Rapala Countdown eta Salmo Minnowekin, baina hauek ezin zuten uraren indarrarekin. Hau ikusirik lauko Evia Popper bat jartzea erabaki nuen, hau erraz ondoratzen zen eta hondoari itsatsita zauden amuarrainek eusten zioten. Lehenengo amuarraina ateratzeko ia ordu bete behar izan nuen, goizeko ordu horietan lo nauen eta uraren abiadarekin ez nintzen ohartzen noiz egiten zioten hozka, hori bai lehena atera eta gero beste guztiak bat bestearen atzetik irten ziren. Ikusita nola jokatzen zuten amuarrainek, zazpi zentimetroko Rapala Tail Dancer bat jartzea pentsatu nuen, korronte gehienak sakonak ziren eta Rapala hau erraz heltzen zen ondoraino, gainera korrontearen indarrak ez zion erasaten igeri egiteko.

Poliki poliki ibaian gorantz joan nintzen, ahal nuen lekuetan amuarrain batzuk ateratzen, lehengo urtean irekierako amuarrain handiena atera nuen lekura heldu arte. Han bost pulgadatako Molix Virago bat jartzea okurritu zitzaian, ura ukitu bezain orduko amuarrain eder bat neukan kainaberaren beste aldean. Amuarrain honek izugarrizko tripa zeukan, gero konturatu nintzen arrautzak zirela, sakadera osoa arrautzez beteta baitneukan. Ikusita handik gora ez zegoela ongi arrantzatzeko, irten eta presa gainera igo nintzen, hemen Caperlan Ninoa erabiliz eguneko handiena erori zen, kostatu zitzaion Ninoa jatea baina hirugarrengoan jerk txikiak eginez eta geldialdi luzeak, pentsatu gabe sartu zuen barruraino. Ibaiko lehenengo tartea bukaturik, hamarretakoa egitera joan nintzen.

Hamarretakoa egin eta gero beste tarte bat egitea erabaki nuen, inguru hau ur lasaizko putzuz beteta dago, ez da amuarrain ugariko tartea, baina bai amuarrain handikoa. Ez nituen asko atera, baina gehienak erdi tamainakoak ziren. Tarte honetan izugarrizko amorrua sartu zitzaidan, herriko gazte ugari zauden arrantzan, baina inork ez zuten legea betetzen. Hil gabeko tartea da eta gazte hauek denak txitxare, “masilla” edo harrekin zauden arrantzan, gainera arrantzatzen zuten guztia hiltzen zuten. Hau ikusirik guardei deitzea erabaki nuen, beti bezala ez zidaten kasurik egin, harritzekoa da Gipuzkoako guarden ezgaia. Bazkaltzeko ordua zen eta ikusirik lekurik onenak hartuta zaudela mokadutxo bat egitera joatea pentsatu nuen.

Bazkalostean autoa hartu eta bukaerako tartera joatea erabaki nuen, azkeneko urtean aldaketa ugari jasan ditu tarte honek. Asko gustatu zitzaidan, erdi/txiki tamainako amuarrain arrunt ugari atera nituen. Ostadar amuarrainak ere bazeuden baina hauek ibaian behealdekoak baino ikasiagoak zauden, behean pentsatu gabe sartzen ziren beitetara, hauek berriz errefus ugari egiten zidaten. Euria ere agertu zen eta zortziak aldera eguna bukatutzat ematea erabaki nuen. Hamahiru ordu igaro nituen ibaian, lehertuta baina pozik bukatu nuen eguna.

Jada Catalunyan nago, hiru hilabete inguruan ez ditut nire euskal ibaiak arrantzatuko, amuarrainak arrantzatzeko lekuren bat aurkitu behar dut hemen, bestela ez dakit nola jasango dudan “monoa”.

Hurrengo egunetan beste bi edo hiru sarrera jarriko dizkizuet, Euskal Herrian egin ditudan beste irteera batzuk kontatuz.

Agur t'erdi eta zorte on arrantzan!!!!!


 La mas grande del día / Eguneko handiena 



No pudo resistirse al Molix Virago / Ezin izan zuen Molix Viragoari ezetzik 



Tamaño medio de las iris y comunes / Ostadar amuarrainen eta arrunten tamaina standarra







Con esta pequeñaja termino el día / Txiki honekin amaitu nuen eguna


0 comentarios